Diagnozat psikiatrike nuk kanë kuptim Shkencërisht, gjen studimi fundit

 
 Një studim i ri, i botuar në Psychiatry Research të Anglisë, ka arritur në përfundimin se diagnozat psikiatrike janë shkencërisht të pavlefshme si mjete për të identifikuar çrregullime diskrete të shëndetit mendor.

Studimi, i udhëhequr nga hulumtuesit nga Universiteti i Liverpulit, përfshinte një analizë të hollësishme të pesë kapitujve kryesorë të botimit të fundit të Manualit Diagnostik dhe Statistikor (MDS), mbi 'skizofreninë', 'çrregullimet bipolare', 'çrregullimet depresive' , 'çrregullime ankthi' dhe 'çrregullime të lidhura me traumën'.

Manualet diagnostike të tilla si MDS u krijuan për të siguruar një gjuhë të përbashkët diagnostikuese për profesionistët e shëndetit mendor dhe të përpiqen të ofrojnë një listë definitive të problemeve të shëndetit mendor, duke përfshirë simptomat e tyre.

Gjetjet kryesore të hulumtimit ishin:

- Diagnozat psikiatrike përdorin të gjitha rregulla të ndryshme të vendimmarrjes;

- Ekziston një more e madhe e mbivendosjes në simptomat mes diagnozave;

- Pothuajse të gjitha diagnozat maskojnë rolin e traumës dhe ngjarjeve të padëshirueshme;

- Diagnozat na tregojnë pak për pacientin individual dhe çfarë trajtimi kanë nevojë

- Autorët konkludojnë se etiketimi diagnostikues përfaqëson 'një sistem kategorik të pavlerë'.

Hulumtuesi kryesor Dr. Kate Allsopp, Universiteti i Liverpoolit, tha më tej:

"Ndonëse etiketat diagnostike krijojnë iluzionin e një shpjegimi, ato janë shkencërisht të pakuptimta dhe mund të krijojnë stigma dhe paragjykime. Shpresoj që këto zbulime do të inkurajojnë profesionistët e shëndetit mendor që të mendojnë përtej diagnozave dhe të marrin në konsideratë shpjegime të tjera të shqetësimit mendor, siç janë traumat dhe përvojat e tjera negative të jetës".

Profesor Peter Kinderman, Universiteti i Liverpoolit, tha:

"Ky studim siguron akoma më shumë dëshmi pasi qasja diagnostike biomjekësore në psikiatri nuk është e përshtatshme për qëllime. Diagnostifikimet që raportohen shpesh dhe pa kritika si 'sëmundje të vërteta', në fakt, bëhen në bazë të modeleve të brendshme, të paqarta, konfuze dhe kontradiktore të kritereve kryesisht arbitrare dhe madje edhe të efektit 'placebo'. Sistemi i diagnozës supozon gabimisht se të gjitha problemet vijnë nga çrregullimi dhe mbështetet shumë në gjykimet subjektive për atë që është normale."

Profesori John Read, Universiteti i East London, tha:

"Ndoshta është koha që të mos pretendojmë më se etiketimet apo emërtimet e termave mjekësore të kontribuojnë për të kuptuar shkaqet e ndërlikuara të shqetësimit njerëzor ose se për çfarë kemi nevojë kur jemi të shqetësuar".
Previous Post Next Post