Penisi i Andon Zako Çajupit apo Vrima e Rita Petros?

Penisi i Andon Zako Çajupi apo Vrima e Rita Petros?

 Libri i botueses Rita Petro, me titull "Vrima", i cili fitoi edhe çmimin e bibliofilisë "Lumo Skëndo", që iu dorëzua nga Ministrja e Kulturës, Mirela Kumbaro, ka ngjallur debate të mëdha në opinionin publik. Një pjesë e mirë e audiencës ishin kritik ndaj këtij libri, duke e paraqitur si shumë seksual dhe të rëndomtë. Por gjithsesi, gjithsekush ka luksin të mendojë sipas mënyrës së vet, qoftë edhe ministrja, e cila dha çmimin. Në këtë kontekst, përpara se të gjykojmë një poezi të tillë, është mirë të shfletojmë poezi seksuale të ngjashme të penave të mëdha. Andon Zako Çajupi është një ndër rilindasit e shquar që ka shkruar poezi rreth akvititetit të tij seksual - penisit të tij - dhe mendësisë së tij për seksin në përgjithësi, kjo poezi që Oculus News po jua paraqet siç është shkruar nga vetë rilindasi, në mënyrë që gjithsecili të vlerësojë se cila poezi mund të jetë më e pranueshme për të. Duhet theksuar se kjo poezi ka qenë e ndaluar të lexohej nga regjimi kaluar.

Elegji ne pleqeri per te shkreten djaleri

 Grua sec mu prish kandari
Nuk eshte me ai i pari
Qe s’pertonte dite e nate
Ndizej si barut i thate.

Lere grua se c’me gjeti
Nuk me bindet me aleti
Ky bandill qe cante rete
Me s’i ngre kryet perpjete.

Vjet si kale turfullonte
Grate e fshatit kur shikonte
Sa i shihte bythezbuluar
Sulej si qen i terbuar.

I pushtonte vete te tera
Zgavra, shpella, guva, verra
Fryhej si nje patellxhan
Kur shkonte nen fustan.

Sa i vinte mend zanatit
E uronin grate e fshatit
Po sot cka qe eshte merzitur
Trup e shpirt i raskapitur?

Shikon cupat siseplota
Me shale te buta e te ngrohta
Nuset e bardha si debora
Qe s’i shpetonin nga dora

Grate e reja sisemedhate
Qe i nderronte pernate…
Dhe s`leviz te behet burre
Me mbeti vetem per shurre.

Ah moj grua moj e ngrate
Te mbeti burri kaq thate
Megjithese me s`te ngop dot
Por dikur s`kam qene si sot.

Isha trim dhe djale i hedhur
Pak usta per te zgjedhur
Buzeqeshja me te tera
Mjaftonte qe t’u hante verra.

Por me shume doja grate
Vithe gjera sise medhate
Por dhe cupat shume i desha
Nuk i lija virgjeresha.

Mazallah mbetcin me barre
I therrja u beja varre!
Nuset e reja me naze
I haja si qofte taze.

I ndukja me buze e dhembe
Sa ngrihej fshati ne kembe
Isha bej me mall me toka
Po beja se c’me thosh koka.

Ne Zagori dore e pare
Me sejmere e hyzmeqare
Kisha kuaj lope e dhen
Edhe gra me shume se qen.

Vete i ujdisja te tera
C’me tha koka e s’e bera?
Ne Evrope s’lashe vend pa pare
Kuplarate i mora mbare.

Shijova bionde gjermane
Meskeputurat persiane
Rreth e qark iu solla botes
Por ne France lashe mend e kokes.

Kush te doje le ta provoje
Te ma marre mikun ne goje
Ne Stamboll mos shkofsha kurre
Bashkohet burri me burre.

Thone se eshte ves i shemtuar
Mos vdeksha pa e provuar
Por tani kjo pune epati
U plaka, me ra takati.

Ja dhe poezia e Rita Petros:

Kujdes – film me pullë

Tani je në dorën time! Kush je ti? MaSHKUlli yt. Çfarë është ky këtu? Penisi
Preke me dorë Uau…
Sa i madh po bëhet?! lëviz si me magji?!
Tani hiqi brekët ule kokën Dhe shih mes kofshëve… Kjo është…?
lulja ime
Ha ha ha… akoma me përralla ti? Vagina! Përsërite Vagina!
Uau… Vagina ime
Tani mësoje mirë Kur ky imi futet këtu Ky quhet seks
Pas kësaj mund të hedhim farën Ose thjesht të bëjmë qejf.

Nuk dua… nuk dua… jam e virgjër Dua të vdes e virgjër
Më mjaftojnë kukullat për të luajtur Dhe Piter Pani për të ëndërruar Nuk dua…
Po të gjithë e bëjnë këtë punë Edhe mami me babin e kanë bërë KURRË
Edhe gjyshja me gjyshin?
Këtë punë të fëlliqur ata kurrë s’e kanë bërë! S’është punë e fëlliqur
Është qejf i pastër jo nuk dua!
Sot po shkoj më mirë Mendohu
Nesër vij përsëri…

Si thua
Do ta provosh? Kurrë!
Mirë…hajde puthemi
Uau sa gjë e shpifur gjuha jote Si gjuha e gjarprit
Në përralla princi nxjerr xixa kur e puth princeshën Fëmijët lindin nga zambakët e ujit
Epo jeta s’është përrallë
Me fillim ters dhe fund të lumtur Si nuk e kupton?
E kundërta në jetë ndodh. jo nuk dua!
Do të kthehem nesër. E treta e vërteta!
E nëse nuk pranon
Shko në manastir e bëhu murgeshë.

Oh…oh
Kam dhimbje, Dhimbja sjell lumturi.
Oh asgjë nuk ndiej përveç dhimbjes ja dhe pak…
Çfarë është kjo që po më derdh mbi bark? Sperma
Pse s’e derdhe brenda?
Që të mos sjellim një fatkeq tjetër në këtë jetë. Kaq ishte
Nuk je më e virgjër
Edhe unë s’jam sigurisht.

Po tani?
Tani fillon kënaqësia e dhunës Më hip sipër
Dhe rrotulloje ashtu nga brenda Kthehu para… anash… pas…
E ke parë demin
Kur ia ngul nga mbrapa lopës Hajde ngjeshu pas luleve të mia Tani nxirre dhe fute në gojë Thithe
jo aq shumë
Se s’dua të prishem Hip sipër
Shtrihu poshtë lëviz më shpejt ah ah ah
Më nnnngggaaadddaaalëëë… Oh Zot
Mos e zër Zotin me gojë!
Kush na e fali këtë kënaqësi nëse jo Zoti? Ku e di ti ç’është kënaqësia që të fal Zoti a i je dhënë ndonjëherë atij?
jo se ma kanë prerë kërthizën Që më lidhte me të
E tani jam ndotur atëherë pastrohu. E si?
Më duket se jam në Kishë Moment sublim
Ceremonia madhështore e ngujimit të trupave Para trupave të tjerë të ngujuar me kohë Me buqeta lulesh në duar Që mbajnë erë temjani…
Previous Post Next Post