Si, liderët e suksesshëm në biznes ngrenë një ushtri ndjekësish të apasionuar

Si, liderët e suksesshëm të biznesit ngrenë një ushtri ndjekësish të apasionuar
Nga Panos Mourdoukoutas
Një ndër gjërat kryesore që i klasifikon ato kompani të cilat  qëndrojnë vazhdimisht me fitim, shijojnë përfitimet e inovacionit, dhe shkëlqejnë si lider në tregjet botërore, nga kompanitë e tjera që orvaten të mbijetojnë, është angazhimi i dedikuar i një ushtrie punonjësish të apasionuar.

Problemi këtu është se punonjësit e apasionuar nuk janë krijuar nga kompania, por janë rezultat i një lideri shpirtmadh.

Për të kuptuar këtë premisë, duhet të dallojmë mes autoritetit dhe fuqisë. Autoriteti është diçka që ekordohet nga organizata formale që emëron menaxherë për të marrë vendime, zgjidhin probleme dhe drejtojnë punonjësit. Për të përforcuar këto privilegje, ata që marrin autoritetin zakonisht investohen tek simbolet e zyrës, duke nxjerrë në pah statusin e privilegjuar, si pasja e një vendparkimi apo çelësat e banjës me dush të organizatë.

Fuqia, nga ana tjetër, është një koncept më i gjerë se autoriteti i dhënë formalisht. Përfshin një kapacitet të përgjithshëm influence tek të tjerët, edhe pa titull formal.

Siç duket, pa një radhitje të tillë, liderët udhëheqin vetëm me anë të emrit - që kanë vartës, por jo ndjekës të apasionuar.

Ata kanë autoritetin, por jo fuqinë për të udhëhequr efektivisht. Vartësit mund të përshtaten publikisht me mandatet e lidershipit, por privatisht nuk tregojnë as edhe pasionin më të vogël. Kjo bën që objektivat institucional zor të përmbushen.

Thënë më thjeshtë, pa një konvergjencë mes autoritetit dhe fuqisë, nuk ekziston lidershipi efektiv. Një menaxher mund të okupojë një njeri bujar apo të njohur në zyrë, por nuk ka ndonjë kapacitet domethënës për të udhëhequr.

Sanksionet dhe shpërblimet mund të ndihmojnë për të reduktuar problemet, por ato nuk mund të ndajnë efektivisht autoritetin me fuqinë.

Lidershipi përmes besimit do të kishte më të ngjarë që t'i kthente vartësit në ndjekës pasionant. Problemi këtu është se besimi nuk mund të blihet në pazar me ndonjë çmim të caktuar. Dhe një ushtri këshilltarësh nuk mund të ndërtohet brenda natës.

Besimi duhet ushqyer përgjatë kohës - dhe u vjen atyre liderëve që janë të dedikuar në një kod më të lartë jete.

Ky është thelbi i një lidershipi shpirtmadh.

Thënë më thjeshtë, liderët shpirtmëdhenj fitojnë besimin, respektin, dhe admirimin e vartësve përmes karakterit të tyre, jo përmes autoritetit që u imponon atyre përmes zyrës.

Kjo është rruga më efektive për të pajtuar autoritetin me fuqinë./forbes/
Previous Post Next Post